Η σύγχρονη αντίληψη για τον ρόλο του σχολείου προάγει όχι μόνο τη μάθηση, αλλά και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και προσαρμογή των παιδιών. Επίσης , επισημάνει την ανάγκη εμπλοκής των γονέων και της κοινότητας προκειμένου να επιτευχθούν τα μέγιστα σχολικά και μετέπειτα κοινωνικά οφέλη για τους μαθητές. Διακρίνουμε λοιπόν, μια νέα προοπτική στο πάγιο αίτημα για ποιοτική εκπαίδευση και ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον , η οποία θα ολοκληρώνεται με τη συμμετοχή όλων των συστημάτων ( Χατζηχρήστου, 2004),σύμφωνα και με το οικοσυστημικό μοντέλο εκπαίδευσης που προτείνεται και στα Νέα Αναλυτικά Προγράμματα.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα ζητήματα που αφορούν τη συνεργασία σχολείου-οικογένειας, το οποίο εκφράζεται μέσα από τη διεξαγωγή ερευνών που προτείνουν ανανεωμένα θεωρητικά μοντέλα συνεργασίας. Η συνεκπαίδευση αποτελεί ένα αναδυόμενο διεπιστημονικό ερευνητικό πεδίο που προτείνει ένα νέο λειτουργικό μοντέλο εκπαίδευσης, το οποίο ενδιαφέρεται για την απόκτηση κοινών εκπαιδευτικών εμπειριών μαθητών και γονέων. (Μυλωνάκου-Κεκέ ,2009).«Ο κοινωνικοπαιδαγωγικός προσανατολισμός προσφέρει έναν ιδιαίτερο θεωρητικό και μεθοδολογικό τρόπο σκέψης και σε πρακτικό επίπεδο ένα σύνολο οργανωμένων παιδαγωγικών δράσεων, που επιδιώκουν να επηρεάσουν και να αλλάξουν τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς μηχανισμούς, αναλαμβάνοντας έναν ρόλο προληπτικό και παρεμβατικό στην αντιμετώπιση και καταπολέμηση πολλών προβλημάτων στην καθημερινή ζωή της σχολικής κοινότητας. Ο κοινωνικοπαιδαγωγικός προσανατολισμός συνδέεται με τη ‘μετατόπιση’ της επικοινωνίας του σχολείου, της οικογένειας και της κοινότητας και τη μετεξέλιξή της σε συνεργατικό δίκτυο (Μυλωνάκου – Κεκέ, 2013α)». Η πρωτοβουλία για τη συνεργασία σχολείου, οικογένειας και κοινότητας ανήκει κυρίως στο σχολείο, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές ευκαιρίες και να τις υποστηρίξει συστηματικά και μεθοδικά στο πλαίσιο του κοινωνικοπαιδαγωγικού του προσανατολισμού και ρόλου. Η κουλτούρα του σχολείου για τις σχέσεις του με τις οικογένειες των μαθητών και την ευρύτερη κοινότητα καθορίζουν το είδος, τη δυναμική, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα αυτών των σχέσεων. Σκοπός μας είναι: σε αυτό το συνεργατικό δίκτυο που επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε, οι συμμετέχοντες (ενήλικοι και παιδιά) συνεχώς να επεκτείνουν τις δυνατότητές τους μέσα από κοινά ερεθίσματα, να αλληλοεπιδρούν, να συνεργάζονται. To μοντέλο της Συνεκπαίδευσης [Syneducation] για μαθητές, μέλη της οικογένειας, εκπαιδευτικούς και εκπροσώπους της κοινότητας θεωρείται ως η πλέον ολοκληρωμένη και αποτελεσματική μορφή συνέργειας μεταξύ σχολείου, οικογένειας και κοινότητας με απώτερω στόχο την καλλιέργεια πολιτών με ενεργή δράση. (Μυλωνάκου & Κεκές, 2011· Mylonakou – Keke, 2015b).
Με βάση αυτό το μοντέλο συνεκπαίδευσης της Μυλωνάκου-Κεκέ σχεδιάσαμε μηνιαίες συναντήσεις παιδιών, γονέων, φορέων της Κοινότητας και προσώπων της Κοινότητας για την εθελοντική συμμετοχή τους σε κοινές εκπαιδευτικές βιωματικές δράσεις.
Recent Comments