Είναι δύσκολο να μιλάς στα παιδιά για τον πόλεμο, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να τους κρυφτείς ,όπως τραγουδά και ο Δ. Σαββόπουλος, έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Στο σχολείο μας αναγνωρίζοντας την ηλικία των παιδιών και τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά ενδιαφερθήκαμε για τη ζωή των παιδιών και τις συνήθειές τους στον πόλεμο του ΄40. Ασχοληθήκαμε με τα κόμικ και την σάτιρα της εποχής. Διαβάσαμε τον “Μικρό Ήρωα”. Γνωρίσαμε τον Γιώργο Θαλλάση, την Κατερίνα και τον Σπίθα και μάθαμε για τις περιπέτειες τους. Δημιουργήσαμε τα δικά μας κόμικ, με λέξεις και προτάσεις που θα έλεγαν τα παιδιά, ακούσαμε και αγαπήσαμε το τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη “Μικρός ΄Ηρωας” .
Επίσης, μάθαμε για τις διατροφικές συνήθειες και κυρίως ελλείψεις σε φαγητό. Φτιάξαμε και γευτήκαμε το “Ψωμί της Κατοχής” ,την γνωστή Μπομπότα. Τα παιδιά έπιασαν το αλεύρι, μύρισαν το λάδι και το τυρί ζύμωσαν το ψωμί και έμαθαν τη συνταγή της Μπομπότας. Ακούσαμε το σατυρικό τραγούδι “Ο Δημητράκης” του Ανδρεάδη.
Με βιωματικό τρόπο προσεγγίσαμε την καθημερινότητα που βιώσαν τα παιδιά στην Κατοχή .Παράλληλα, έγιναν από τα ίδια τα παιδιά αναφορές στο σήμερα και στο γεγονός ότι και σήμερα υπάρχουν παιδιά που ζουν καθημερινά τον πόλεμο.
Πρώτες απόπειρες ζωγραφικής απεικόνισης ,οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά να εκφραστούν εικαστικά. Επιπλέον, μας βοηθούν ώστε να βλέπουμε την εξέλιξη στο σχέδιο και κατ΄επεκταση στη ανάπτυξη των παιδιών
Συνοδεύουμε τα πρώτα σχέδια με 1 ευχή και 1 προτροπή: Να χαμογελάς, Μη φοβάσαι να κλαις
Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο χρειάζονται χρώματα, γέλια, φωνές,μουσική και διάθεση για ενδυνάμωση της ομάδας και του καθενός παιδιού που συστήνεται με γενναιότητα.
Το ουράνιο τόξο με τη μορφή του πανιού είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο για την κίνηση της ομάδας που συγχρόνως εισάγει συβολικές έννοιες αποδοχής και συμπερίληψης
Recent Comments