Το Μουσείο μπορεί να αποτελέσει έναν “εναλλακτικό τρόπο εκπαίδευσης” και εισάγει καινοτόμες εκπαιδευτικές δραστηριότητες μέσα από νέες μεθόδους διδασκαλίας, Η δημιουργία ενός Μουσείου προκαλεί και κινητοποιεί τα παιδιά να φανταστούν, να διερευνήσουν, να ανακαλύψουν και να μάθουν με βάση τα δικά τους ενδιαφέροντα. Μέσα σ’ ένα Μουσείο τα παιδιά μπορούν να δουν, να θαυμάσουν, να σκεφτούν , να πειραματιστούν, να ψυχαγωγηθούν , να ερευνήσουν και μέσα απ’ όλα αυτά να μάθουν βιωματικά.
Σε σχέση με τα μουσειακά αντικείμενα, ως πολυσημικά,, αποτελούν πεδίο για τη δόμηση της γνώσης, την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, την καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας των παιδιών, την παραγωγή προσωπικού λόγου. Η προσωπική συνομιλία και η συνδιαλλαγή με τα αντικείμενα είναι ευνοϊκή συνθήκη για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων που αναφέρονται παραπάνω.
Για το λόγο αυτό, εμείς αποφασίσαμε να μετατρέψουμε ένα σημείο της τάξης μας σε Μουσείο Συναισθημάτων . Σε μια ζωντανή και αλληλεπιδραστική εικαστική εγκατάσταση των συναισθημάτων μας.
Την τελευταία μέρα ,πριν της διακοπές των Χριστουγέννων οι μαθητές /τριες έλαβαν ένα προσωπικό γράμμα , στο οποίο μεταξύ άλλων τους ζητήθηκε ,όταν επιστρέψουν να φέρουν σε μια πάνινη τσάντα που είχαμε ήδη ετοιμάσει ορισμένα αντικείμενα , ζωγραφιές που να αντιστοιχούν με τα 5 βασικά συναισθήματα. Τη χαρά , τη λύπη , τον φόβο , τον θυμό, την αηδία. Στη συνέχεια τα παιδιά παρουσίασαν στην ολομέλεια τα αντικείμενα που επέλεξαν και εξηγούσαν το λόγο που το αντικείμενο συνδέεται με τα συναίσθημα, χωρίς φυσικά πίεση. Δημιουργήθηκε λοιπόν, το ερώτημα που θα τοποθετηθούν όλα όσα είχαν φέρει ώστε να τα βλέπουμε όλοι και να τα θαυμάζουμε, όπως είπαν τα παιδιά. Μετά από προβληματισμό και κινητοποίηση , μετατρέψαμε της κυψέλες της τάξης σε προθήκες και τοποθετήσαμε τα αντικείμενα. Διακοσμήσαμε και επισημάναμε οδηγίες χρήσης του Μουσείου.
Το συγκεκριμένο διδακτικό σενάριο αποτελεί μέρος του σχεδιασμού μιας θεματικής προσέγγισης με θέμα ¨Εγώ¨ Παρακάτω αναφέρονται συνοπτικά οι φάσεις των δράσεων, σύμφωνα με το ατομικό σενάριο που αναπτύχθηκε με βάση τα Νέα Προγράμματα Σπουδών:
Α’ ΦΑΣΗ-ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ
Δραστηριότητα 1: Πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων τα νήπια λαμβάνουν έναν φάκελο ,τον οποίο καλούνται να ανοίξουν μετά την Πρωτοχρονιά. Συγκεκριμένα:
Αγαπημένε μου Σ…….,
Μου έλειψες ! Ελπίζω να περνάς όμορφα ,να ξεκουράζεσαι και να παίζεις συνέχεια.
Εύχομαι να πήρες το δώρο που ήθελες ,αλλά να θυμάσαι ότι τα σπουδαιότερα δώρα στη ζωή είναι η οικογένειά σου και οι φίλοι σου. Να μου φιλήσεις τους γονείς σου.
Θέλω να σου πω πως όλο αυτό τον καιρό προσπαθώ να σε γνωρίσω όσο μπορώ καλύτερα, αλλά και να σε φροντίσω με όποιον τρόπο μπορώ! Πολλές φορές μπορεί να κάνω λάθη, να με συγχωρέσεις.
Αισθάνομαι πως θα ήθελα να μάθω κάποια σημαντικά πράγματα για σένα και για αυτά που εσύ νιώθεις . Θα ήθελα ,όταν επιστρέψεις στο σχολείο μέσα σε μια πάνινη τσάντα(μπορείς και σε αυτή που φτιάξαμε στο σχολείο) να μου βάλεις -μαζί με τη βοήθεια των γονιών σου -5 αντικείμενα. Ένα αντικείμενο που να σε κάνει να νιώθεις:
1) χαρά
2) λύπη
3) φόβο
4) θυμό
5) αηδία
Μπορείς να τοποθετήσεις μέσα σε μια πάνινη τσάντα ότι θέλεις με την προϋπόθεση να χωράει (εικόνες ,αντικείμενα ,παιχνίδια ,φωτογραφίες, φωτoτυπίες). Θα ήταν ενδιαφέρον να το συζητήσεις και με τους γονείς σου, μην βιαστείς και πάρε χρόνο. Προσοχή η επιλογή είναι δική σου απόφαση και υπόθεση( τα πράγματά σου θα σου επιστραφούν μετά από λίγες μέρες).
Οι δασκάλες σου
Βάσω, Σταυρούλα
Υ.Γ. Σε γλυκοφιλούμε!
Δραστηριότητα 2:
Β΄ ΦΑΣΗ-ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ
Δραστηριότητα 1:Με την ενθάρρυνση της νηπιαγωγού τα παιδιά παρουσιάσαν στην ολομέλεια τις πάνινες τσάντες που έφεραν και μίλησαν για τα αντικείμενα και την σύνδεσή τους με συγκεκριμένα συναισθήματα. Η παρουσίαση γίνεται ανά 5 άτομα. Τα παιδιά αρχίζουν και βρίσκουν κοινά ή και διαφορές και οδηγούνται σε συμπεράσματα τύπου: φοβόμαστε και οι δύο το σκοτάδι, εγώ λατρεύω το αβγό ενώ εσύ αηδιάζεις. Προκύπτει το ερώτημα πως θα θυμόμαστε τι μας κάνει να αισθανόμαστε το κάθε αντικείμενο, πως θα θυμόμαστε ποια αντικείμενα προκαλούν τα ίδια συναισθήματα σε κάποιους. Τα παιδιά αποφασίζουν την καταγραφή και την ανάρτηση.
Χωρίζονται σε ομάδες να αναλάβουν να βρουν τις πληροφορίες που χρειάζονται. Τα μέλη της κάθε ομάδας κάνουν καταμερισμό εργασιών και αναλαμβάνουν ρόλους. Η κάθε ομάδα καταγράφει τις παρατηρήσεις και τις πληροφορίες που έχει συλλέξει σε ένα χαρτόνι με όποιο τρόπο μπορεί. Οι ομάδες παρουσιάζουν τη δουλειά τους στην ολομέλεια συζητώντας πως δούλεψαν και τι κατέγραψαν.
Δραστηριότητα 2: Από την παρουσίαση των ομάδων προκύπτει η ιδέα να ομαδοποιηθούν και να ταξινομηθούν τα αντικείμενα με βάση τα συναισθήματα. Η νηπιαγωγός αναρωτιέται μεγαλοφώνως πως να τα ομαδοποιήσουμε ,με ποιο τρόπο μπορούμε να τα εκθέσουμε ; Η λέξη έκθεση αμέσως οδηγεί ορισμένους μαθητές στο να πουν αυτόματα τη λέξη μουσείο. Αρχίζει η ερευνητική συζήτηση για το τι είναι το μουσείο και πως είναι σα χώρος, τα παιδιά αποφασίζουν να εργαστούν σε ομάδες και να ζωγραφίσουν η κάθε ομάδα πως είναι ένα μουσείο. Οι εργασίες των παιδιών εκτίθενται . Η νηπιαγωγός προτρέπει τα παιδιά να αναζητήσουν πληροφορίες σε σχέση με τα Μουσεία το απόγευμα μαζί με τους γονείς τους.
Γ΄ ΦΑΣΗ-ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ
Δραστηριότητα 1:Τα παιδιά μαζί με την νηπιαγωγό μετά από συζήτηση και παρουσίαση νέων πληροφοριών και βιβλίων οδηγούνται στην αναδιαμόρφωση του χώρου και φτιάχνουν ένα πρωτότυπο Μουσείο Συναισθημάτων.
Δραστηριότητα 2:Τα παιδιά αποφασίζουν να συνδυάσουν και χρώμα με συναίσθημα οπότε οδηγούνται σε μια σύνθετη ταξινόμηση με 2 κριτήρια.
Δραστηριότητα 3: Ψηφιακές περιηγήσεις σε γνωστά, αλλά και εναλλακτικά μουσεία.
Δ΄ ΦΑΣΗ-ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ
Δραστηριότητα 1:Συνέντευξη με την ψυχολόγο με την οποία συνεργάζεται το σχολείο
Ε΄ ΦΑΣΗ-ΕΚΤΙΜΗΣΗ
Δραστηριότητα 1:Κινέζικο πορτρέτο , ατομικό , ανοιχτό φύλλο εργασίας και εμβάθυνσης και αξιοποίησης μεταγνωστικών δεξιοτήτων που καλλιεργήθηκαν. Π.χ
Αν ο φόβος ήταν χρώμα τι θα ήταν
Αν η χαρά ήταν φαγητό ποιο θα ήταν
Αν η λύπη ήταν εποχή ποια εποχή θα ήταν
Αν ο θυμός ήταν ρούχο ποιο θα ήταν
Αν η αηδία ήταν δωμάτιο ποιο θα ήταν
Recent Comments