Εργαστήρια Δεξιοτήτων – Μουσείο Συναισθημάτων- Νέα Προγράμματα Σπουδών

Ιαν 20, 2024 | Προγράμματα

Το Μουσείο μπορεί να αποτελέσει έναν “εναλλακτικό τρόπο εκπαίδευσης” και εισάγει  καινοτόμες εκπαιδευτικές δραστηριότητες μέσα από νέες μεθόδους διδασκαλίας, Η  δημιουργία ενός Μουσείου προκαλεί και κινητοποιεί  τα παιδιά να φανταστούν, να διερευνήσουν, να ανακαλύψουν και να μάθουν με βάση τα δικά τους ενδιαφέροντα. Μέσα σ’ ένα Μουσείο τα παιδιά μπορούν να δουν, να θαυμάσουν, να σκεφτούν , να πειραματιστούν, να ψυχαγωγηθούν , να ερευνήσουν και μέσα απ’ όλα αυτά να μάθουν βιωματικά.

Σε σχέση με τα μουσειακά αντικείμενα, ως πολυσημικά,, αποτελούν πεδίο για τη δόμηση της γνώσης, την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, την καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας των παιδιών, την παραγωγή προσωπικού λόγου. Η  προσωπική συνομιλία και  η συνδιαλλαγή με τα αντικείμενα είναι ευνοϊκή συνθήκη για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων που αναφέρονται παραπάνω.

Για το λόγο αυτό, εμείς αποφασίσαμε να μετατρέψουμε ένα σημείο της  τάξης μας σε Μουσείο Συναισθημάτων . Σε μια ζωντανή και αλληλεπιδραστική εικαστική εγκατάσταση των συναισθημάτων μας.

Την τελευταία μέρα ,πριν της διακοπές των Χριστουγέννων οι μαθητές /τριες έλαβαν ένα προσωπικό γράμμα , στο οποίο μεταξύ άλλων τους ζητήθηκε ,όταν επιστρέψουν να φέρουν σε μια πάνινη τσάντα που είχαμε ήδη ετοιμάσει ορισμένα αντικείμενα , ζωγραφιές που να αντιστοιχούν με τα 5 βασικά συναισθήματα. Τη χαρά , τη λύπη , τον φόβο , τον θυμό, την αηδία. Στη συνέχεια τα παιδιά παρουσίασαν στην ολομέλεια τα αντικείμενα που επέλεξαν και εξηγούσαν το λόγο που το αντικείμενο συνδέεται με τα συναίσθημα, χωρίς φυσικά πίεση. Δημιουργήθηκε λοιπόν, το ερώτημα που θα τοποθετηθούν όλα όσα είχαν φέρει ώστε να τα βλέπουμε όλοι και να τα θαυμάζουμε, όπως είπαν τα παιδιά. Μετά από προβληματισμό και κινητοποίηση , μετατρέψαμε της κυψέλες της τάξης σε προθήκες και τοποθετήσαμε τα αντικείμενα. Διακοσμήσαμε και επισημάναμε οδηγίες χρήσης του Μουσείου.

Το συγκεκριμένο διδακτικό σενάριο αποτελεί μέρος του σχεδιασμού μιας θεματικής προσέγγισης με θέμα ¨Εγώ¨ Παρακάτω αναφέρονται συνοπτικά οι φάσεις των δράσεων, σύμφωνα με το ατομικό  σενάριο που αναπτύχθηκε με βάση τα Νέα Προγράμματα Σπουδών:

Α’ ΦΑΣΗ-ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ

Δραστηριότητα 1:  Πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων τα νήπια λαμβάνουν έναν φάκελο ,τον οποίο καλούνται να ανοίξουν μετά την Πρωτοχρονιά. Συγκεκριμένα:

Αγαπημένε μου Σ…….,

Μου έλειψες ! Ελπίζω να περνάς όμορφα ,να ξεκουράζεσαι και να παίζεις συνέχεια.

Εύχομαι  να πήρες το δώρο που ήθελες ,αλλά να θυμάσαι ότι τα σπουδαιότερα δώρα στη ζωή είναι η οικογένειά σου και οι φίλοι σου. Να μου φιλήσεις τους γονείς σου.

Θέλω να σου πω πως όλο αυτό τον καιρό προσπαθώ να σε γνωρίσω όσο μπορώ καλύτερα, αλλά και να σε φροντίσω με όποιον τρόπο μπορώ! Πολλές φορές μπορεί να κάνω λάθη, να με συγχωρέσεις.

Αισθάνομαι πως θα ήθελα να μάθω κάποια σημαντικά πράγματα για σένα  και για αυτά που εσύ νιώθεις . Θα ήθελα ,όταν επιστρέψεις στο σχολείο μέσα σε μια πάνινη τσάντα(μπορείς και σε αυτή που φτιάξαμε στο σχολείο) να μου βάλεις -μαζί με τη βοήθεια των γονιών σου -5 αντικείμενα. Ένα αντικείμενο που να σε κάνει να νιώθεις:

1) χαρά

2) λύπη

3) φόβο

4) θυμό

5) αηδία

Μπορείς  να τοποθετήσεις μέσα σε μια πάνινη τσάντα  ότι θέλεις με την προϋπόθεση να χωράει (εικόνες ,αντικείμενα ,παιχνίδια ,φωτογραφίες,  φωτoτυπίες).  Θα ήταν ενδιαφέρον  να το συζητήσεις και με τους γονείς σου, μην βιαστείς και πάρε χρόνο. Προσοχή η επιλογή είναι δική σου απόφαση  και υπόθεση( τα πράγματά σου θα σου επιστραφούν  μετά από λίγες μέρες).

Οι δασκάλες σου

Βάσω, Σταυρούλα

Υ.Γ. Σε γλυκοφιλούμε!

Δραστηριότητα 2:

Β΄ ΦΑΣΗ-ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ

Δραστηριότητα 1:Με την ενθάρρυνση της νηπιαγωγού τα παιδιά παρουσιάσαν στην ολομέλεια τις πάνινες τσάντες που έφεραν και μίλησαν για τα αντικείμενα και την σύνδεσή τους με συγκεκριμένα συναισθήματα. Η παρουσίαση γίνεται ανά 5 άτομα. Τα παιδιά αρχίζουν και βρίσκουν κοινά  ή και διαφορές και οδηγούνται σε συμπεράσματα τύπου: φοβόμαστε και οι δύο το σκοτάδι, εγώ λατρεύω το αβγό ενώ εσύ αηδιάζεις. Προκύπτει το ερώτημα πως θα θυμόμαστε τι μας κάνει να αισθανόμαστε το κάθε αντικείμενο, πως θα θυμόμαστε ποια αντικείμενα προκαλούν τα ίδια συναισθήματα σε κάποιους. Τα παιδιά αποφασίζουν την καταγραφή και την ανάρτηση.

Χωρίζονται σε ομάδες να αναλάβουν να βρουν τις πληροφορίες που χρειάζονται. Τα μέλη της κάθε ομάδας κάνουν καταμερισμό εργασιών και αναλαμβάνουν ρόλους. Η κάθε ομάδα καταγράφει τις παρατηρήσεις και τις πληροφορίες που έχει συλλέξει σε ένα χαρτόνι με όποιο τρόπο μπορεί. Οι ομάδες παρουσιάζουν τη δουλειά τους στην ολομέλεια συζητώντας πως δούλεψαν και τι κατέγραψαν.

Δραστηριότητα 2: Από την παρουσίαση των ομάδων προκύπτει η ιδέα να ομαδοποιηθούν και να ταξινομηθούν τα αντικείμενα με βάση τα συναισθήματα. Η νηπιαγωγός αναρωτιέται μεγαλοφώνως πως να τα ομαδοποιήσουμε ,με ποιο τρόπο  μπορούμε να τα εκθέσουμε ; Η λέξη έκθεση αμέσως οδηγεί ορισμένους μαθητές στο να πουν αυτόματα τη λέξη μουσείο. Αρχίζει η ερευνητική συζήτηση για το τι είναι το μουσείο και πως είναι σα χώρος, τα παιδιά αποφασίζουν να εργαστούν σε ομάδες και να ζωγραφίσουν η κάθε ομάδα πως είναι ένα μουσείο. Οι εργασίες των παιδιών εκτίθενται . Η νηπιαγωγός προτρέπει τα παιδιά να αναζητήσουν πληροφορίες σε σχέση με τα  Μουσεία το απόγευμα μαζί με τους γονείς τους.

Γ΄ ΦΑΣΗ-ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ

Δραστηριότητα 1:Τα παιδιά μαζί με την νηπιαγωγό μετά από συζήτηση και παρουσίαση νέων πληροφοριών και βιβλίων οδηγούνται στην αναδιαμόρφωση του χώρου και φτιάχνουν ένα πρωτότυπο Μουσείο Συναισθημάτων.

Δραστηριότητα 2:Τα παιδιά αποφασίζουν να συνδυάσουν και χρώμα με συναίσθημα οπότε οδηγούνται σε μια σύνθετη ταξινόμηση με 2 κριτήρια.

Δραστηριότητα 3: Ψηφιακές περιηγήσεις σε γνωστά, αλλά και εναλλακτικά μουσεία.

Δ΄ ΦΑΣΗ-ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ

Δραστηριότητα 1:Συνέντευξη με την ψυχολόγο με την οποία συνεργάζεται το σχολείο

Ε΄ ΦΑΣΗ-ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Δραστηριότητα 1:Κινέζικο πορτρέτο , ατομικό , ανοιχτό φύλλο εργασίας και εμβάθυνσης και αξιοποίησης μεταγνωστικών δεξιοτήτων που καλλιεργήθηκαν. Π.χ

Αν ο φόβος ήταν χρώμα τι θα ήταν

Αν η χαρά ήταν φαγητό ποιο θα ήταν

Αν η λύπη ήταν εποχή ποια εποχή θα ήταν

Αν ο θυμός ήταν ρούχο ποιο θα ήταν

Αν η αηδία ήταν δωμάτιο ποιο θα ήταν

Συλλογικοί Λαχανόκηποι- Ευαισθητοποίηση-Καταγραφή ιδεών

Δεκ 21, 2023 | Προγράμματα

Τον Δεκέμβριο η συντονίστρια της δράσης συναντήθηκε με τους μαθητές και τις μαθήτριες μας και έγινε ευαισθητοποίηση με εναλλακτικές μορφές σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον και τη φύση.

Από αυτές τις τεχνικές προέκυψε έντονο ενδιαφέρον των παιδιών σε σχέση με τη φύση και το περιβάλλον, γεγονός που οδήγησε σε ένα σχέδιο δράσης με τον τίτλο ¨Φύση και Περιβάλλον¨¨

Στη συνέχεια έγινε καταγραφή των  ιδεών  και ανάρτησή τους στην τάξη

Καινοτόμες Δράσεις – Αν(τ) έχουμε-Ομάδες Γονέων-Σείριος

Δεκ 19, 2023 | Προγράμματα

Απώτερος σκοπός του συγκεκριμένου προγράμματος είναι η συνεργασία του σχολείου με την οικογένεια και τους φορείς της Κοινότητας, ώστε να επιτευχθεί  η ενίσχυση του γονεϊκού ρόλου και η έμμεση καλλιέργεια της ψυχικής ανθεκτικότητά των νηπίων του Πειραματικού Σχολείου Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, ως σκοπός της δράσης αναδεικνύεται η καλλιέργεια γονεϊκών στάσεων, που δύνανται να ενισχύσουν την ψυχική ανθεκτικότητα των παιδιών.

Παρακάτω παρουσιάζονται οι ειδικοί στόχοι:

• Να γνωριστούν οι γονείς των νηπίων και να εισαχθούν στη λειτουργία ομάδας και την σταδιακή κατανόηση της δυναμικής της. Να συμμετάσχουν σε μια ομάδα και να δεσμευτούν ως προς τις βασικές της λειτουργίες.
• Να εκπαιδευτούν και να επιμορφωθούν οι γονείς μέσω της παροχής συμβουλών και τεχνικών για τη βελτίωση των ατομικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Με τον τρόπο αυτό, θα αναπτυχθούν οι κατάλληλες γονεϊκές στάσεις για την καλλιέργεια της ψυχικής ανθεκτικότητα των μαθητών (Hoard & Sheppard οπ. αναφ. στο Στογιαννίδου 2011).
• Να μοιραστούν τα συναισθήματα, τις αγωνίες , τους φόβους και τα άγχη τους ‘

Οι παραπάνω στόχοι πρόκειται να συνεισφέρουν στην ισχυροποίηση της ψυχικής ανθεκτικότητας των γονέων και έμμεσα των νηπίων και κατ’ επέκταση στην βελτίωση της αντιμετώπισης στρεσσογόνων καταστάσεων στην σχολική και κοινωνική ζωή τους. Πρόσθετα, αναμένεται η δημιουργία γέφυρας μεταξύ γονέων και σχολείου  και η  βελτίωση των σχέσεων γονέα-παιδιού.

Ο σχεδιασμός αφορά την συνάντηση των γονέων σε 15^η βάση στα Κέντρα Πρόληψης Σείριος με την εθελοντική παρουσία της Νηπιαγωγού σύμφωνα με το μοντέλο της διαλεκτικής Συμβουλευτικής που προτείνεται και από το ΑΠΘ και το τμήμα της Σχολικής Ψυχολογίας ώστε να ενισχυθεί με έμμεσο τρόπο η ψυχική ανθεκτικότητα των νηπίων και να ενδυναμωθούν οι γονείς. Τα θέματα προσεγγίζονται με διάφορους τρόπους και προτάθηκε από την νηπιαγωγό η χρήση  κινηματογραφικών εργαλείων προκειμένου να λειτουργήσουν ως μεταβατικός χώρος, ως νοητό βιβλίο  για την έναρξη μιας βιωματικής συζήτησης. Οι συναντήσεις έχουν βιωματικό χαρακτήρα και συνοδεύονται με ανάλυση περιστατικών.

“Από Κοινού”- Πάνινες Κούκλες

Δεκ 19, 2023 | Προγράμματα

Στο  συγκεκριμένο εργαστήριο , ζητήσαμε από τους γονείς να έρθουν το απόγευμα στο σχολείο με τα παιδιά, προκειμένου να κατασκευάσουμε πάνινες κούκλες. Συγκεκριμένα, ζητήσαμε να μας φέρουν για την κατασκευή τα πρώτα ρούχα των παιδιών τους και τα σεντονάκια τους. Τη δράση συντόνισε η εκπαιδευτικός του σχολείου κ. Β.Γαλανού. Η νηπιαγωγός μας, ανέφερε ότι με αυτό τον τρόπο έφτιαχνε μαζί με τη γιαγιά της πάνινα μωρά και μετέδωσε τον τρόπο σε γονείς και παιδιά, ανακυκλώνοντας παλιά ρούχα και καλλιεργώντας μνήμες.

Καινοτόμες Δράσεις-“Από κοινού”

Δεκ 19, 2023 | Προγράμματα

Η σύγχρονη αντίληψη για τον ρόλο του σχολείου προάγει όχι μόνο τη μάθηση, αλλά και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και προσαρμογή των παιδιών. Επίσης , επισημάνει την ανάγκη εμπλοκής των γονέων και της κοινότητας προκειμένου να επιτευχθούν τα μέγιστα σχολικά και μετέπειτα κοινωνικά οφέλη για τους μαθητές. Διακρίνουμε λοιπόν, μια νέα προοπτική στο πάγιο αίτημα για ποιοτική εκπαίδευση και ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον , η οποία θα ολοκληρώνεται  με τη συμμετοχή όλων των συστημάτων ( Χατζηχρήστου, 2004),σύμφωνα και με το οικοσυστημικό μοντέλο εκπαίδευσης που προτείνεται και στα Νέα Αναλυτικά Προγράμματα.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα ζητήματα που αφορούν τη συνεργασία σχολείου-οικογένειας, το οποίο εκφράζεται μέσα από τη διεξαγωγή ερευνών που προτείνουν ανανεωμένα θεωρητικά μοντέλα συνεργασίας. Η συνεκπαίδευση αποτελεί ένα αναδυόμενο διεπιστημονικό ερευνητικό πεδίο που προτείνει ένα νέο λειτουργικό μοντέλο εκπαίδευσης, το οποίο ενδιαφέρεται για την απόκτηση κοινών εκπαιδευτικών εμπειριών μαθητών και γονέων. (Μυλωνάκου-Κεκέ ,2009).«Ο κοινωνικοπαιδαγωγικός προσανατολισμός προσφέρει έναν ιδιαίτερο θεωρητικό και μεθοδολογικό τρόπο σκέψης και σε πρακτικό επίπεδο ένα σύνολο οργανωμένων παιδαγωγικών δράσεων, που επιδιώκουν να επηρεάσουν και να αλλάξουν τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς μηχανισμούς, αναλαμβάνοντας έναν ρόλο προληπτικό και παρεμβατικό στην αντιμετώπιση και καταπολέμηση πολλών προβλημάτων στην καθημερινή ζωή της σχολικής κοινότητας. Ο κοινωνικοπαιδαγωγικός προσανατολισμός συνδέεται με τη ‘μετατόπιση’ της επικοινωνίας του σχολείου, της οικογένειας και της κοινότητας και τη μετεξέλιξή της σε συνεργατικό δίκτυο (Μυλωνάκου – Κεκέ, 2013α)».  Η πρωτοβουλία για τη συνεργασία σχολείου, οικογένειας και κοινότητας ανήκει κυρίως στο σχολείο, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές ευκαιρίες και να τις υποστηρίξει συστηματικά και μεθοδικά στο πλαίσιο του κοινωνικοπαιδαγωγικού του προσανατολισμού και ρόλου. Η κουλτούρα του σχολείου για τις σχέσεις του με τις οικογένειες των μαθητών και την ευρύτερη κοινότητα καθορίζουν το είδος, τη δυναμική, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα αυτών των σχέσεων. Σκοπός μας είναι:  σε αυτό το συνεργατικό δίκτυο που  επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε, οι συμμετέχοντες (ενήλικοι και παιδιά) συνεχώς να  επεκτείνουν τις δυνατότητές τους μέσα από κοινά ερεθίσματα, να αλληλοεπιδρούν, να συνεργάζονται. To μοντέλο της Συνεκπαίδευσης [Syneducation] για μαθητές, μέλη της οικογένειας, εκπαιδευτικούς και εκπροσώπους της κοινότητας θεωρείται ως η πλέον ολοκληρωμένη και αποτελεσματική μορφή συνέργειας μεταξύ σχολείου, οικογένειας και κοινότητας με απώτερω στόχο την καλλιέργεια πολιτών με ενεργή δράση. (Μυλωνάκου & Κεκές, 2011· Mylonakou – Keke, 2015b).

Με βάση αυτό το μοντέλο συνεκπαίδευσης της Μυλωνάκου-Κεκέ σχεδιάσαμε μηνιαίες συναντήσεις παιδιών, γονέων, φορέων της Κοινότητας και προσώπων της Κοινότητας για την εθελοντική συμμετοχή τους σε κοινές εκπαιδευτικές βιωματικές δράσεις.