Στο 1/θ Νηπιαγωγείο του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε και να εμφυσήσουμε στους μαθητές μας την αγάπη για τις Τέχνες. Θεωρούμε εξαιρετικής σημασίας την καλλιέργεια της αισθητικής αγωγής και motoτου σχολείου αποτελεί η φράση του Β.Ραφαηλίδη¨: ” Η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος”. Για το λόγο αυτό μας ενδιαφέρει το καλλιτεχνικό ερέθισμα που παρουσιάζουμε στα παιδιά μας αλλά και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που συνδημιουργούμε μαζί τους. Στο σχολείο μας αγαπάμε το Θέατρο, τον Κινηματογράφο ,την Ποίηση και προτείνουμε επικαιροποιημένες μεθόδους προσέγγισης αυτών των ειδών της Τέχνης.
«Οι μεγάλοι ακούνε τις λέξεις αλλά δεν τις προσέχουν οι μεγάλοι διαβάζουν τις λέξεις αλλά δεν τις νιώθουν. Οι μεγάλοι αρθρώνουν τις λέξεις αλλά δεν τις γεύονται… Τα παιδιά παίζουν με τις λέξεις τα παιδιά ακούνε τις λέξεις τα παιδιά τις νιώθουν τις λέξεις τα παιδιά τις γεύονται τις λέξεις» (Ν. Boris).
1821 – 2021,200 χρόνια. “Ελεύθεροι – Πολιορκημένοι” και τότε και τώρα..
Νηπιαγωγείο Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Σωματικός Αυτοσχεδιασμός: Νήπια Π.Σ.Π.Θ. – Σχολικό έτος: 2020-21
Απαγγελία: Μαστοροδήμου Σταυρούλα
Κι αντί να ψάχνω το κουκί και το ρεβύθι
στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε
Φτιάχνω μαζί σας το δικό μας παραμύθι
γιατί χανόμαστε
Μες το δικό μας παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ’ το, ξαναβρές το, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου
Δ.Τσανκής
Αφιερωμένο
Νήπια ΠΣΠΘ
Έτσι χωρίς φωτισμό, μικρόφωνα και άλλα τεχνικά μέσα ας συνθέσουμε όλοι μαζί μία ιστορία. Ένα παραμύθι για να είναι ενδιαφέρον θα πρέπει να έχει ήρωες καλούς και κακούς , πλοκή, δράση, προβλήματα, λύση και ένα τέλος.
Η αρχή του παραμυθιού θα σταλεί σε κάποιον ,θα την ηχογραφήσει και στη συνέχεια θα προωθηθεί στον επόμενο. Ας ζωντανέψει η σκέψη, η φαντασία, ο λόγος μας
Σύγχρονο παραδοσιακό τραγούδι. Ακούμε δυνατά το τραγούδι και καλωσορίζουμε την Άνοιξη.
“Ποταμάκι κύλα, κύλα
Γειά σου γεροπλάτανε,
Να σ’ ανέβω κράτα με
Σαν πουλί να κελαηδήσω
Τους αγγέλους να μεθύσω
Τα παιδιά πετροβολήσαν
Τα φτερά μου και μ’ αφήσαν
Δίχως γαλανό ουρανό.”
Στίχοι-Μουσική:Σ.Σιόλας
Αυτή η ιστορία είναι ένα δώρο για τα νήπια του Πειραματικού και για όλα τα παιδιά. Η ιστορία ανήκει σε ένα Άγγλο παραμυθά που τη μοιράστηκε μαζί μας με την προϋπόθεση να ταξιδέψει όσο περισσότερο γίνεται, να την ακούσουν και να την διηγηθούν όσα περισσότερα παιδιά μπορούν.
Στο τέλος, φτιάχνουμε όλοι οικογενειακώς ναυτικά μπλουζάκια με διάφορα χαρτιά
Recent Comments